Początkowa uprawa jest łatwa, nic się złego nie dzieje, nawet przy podlewaniu do poziomu optimum. A to dlatego, że roślina dopiero zaczyna wytwarzać korzenie, jest młoda i nic jej potencjalnie nie dolega. Do czasu. Roślinka zaczyna rosnąć, a wraz z nią korzenie. Korzeni jest coraz więcej, a miejsca w osłonce nie ma. Bo to, co wydaje się, że jest miejscem, to jest nic. Zero. Korzenie leżą na dnie, zaczynają być przygniatane przez ciężar rośliny. Do tego po bokach też mają niewiele miejsca. Zaczynają normalnie się dusić, brakuje im powietrza. Kiszą się we własnym sosie. I co się dzieje? Gnije, wszystko gnije!
Osłonki, które są bardzo dopasowane do wkładów, w których wkłady leżą na dnie osłonki nie nadają się do hydroponiki! Powietrze praktycznie nie dochodzi do korzeni. Nawet po bokach nie ma odrobiny luzu, żeby powietrze mogło dostać się do środka. Bo ten malutki otworek to jest po prostu nic.
Najlepiej byłoby kupić większe osłonki, nawet lekko ścięte na dole, żeby wkład nam nie wpadł na same dno i było po bokach trochę luzu. Ale co zrobić, gdy mamy pół tony osłonek dopasowanych? Bo wymieniać na inne, to paranoja i strata kasy!
Jedynym wyjściem, na daną chwilę jest albo podwiesić jakoś wkład, żeby był trochę wyżej. Jakoś ... tylko jak? Przez to, zrobi się po bokach luz, dojdzie więcej powietrza, a na dnie korzenie będą miały więcej miejsca, luzu, i nie będą się "kisić", a po pożywkę spokojnie sięgną niżej.
Albo wyłożyć dno osłonki czymś, co uniesie wkład do góry. Nie może to być całkowita powierzchnia osłonki, bo korzenie nadal będą się gnieść, ale na przykład coś na kształt krzyżaka (jak do palników gazowych) z jakiegoś tworzywa, grubości 1 cm powiedzmy. Wtedy wkład będzie wyżej, na dnie będzie więcej miejsca, a po bokach powietrze będzie wreszcie mogło swobodnie dostać się do korzeni.
Chwilowo tylko styropian miałam pod ręką, stąd zrobiłam prowizoryczny podnośnik.
Rodzi się zapewne pytanie, a co ze wskaźnikiem? Bo skoro wkład będzie wyżej, to i wskaźnik też. Powiem tak: nie ma to żadnego znaczenia. Nadal uzupełniamy pożywkę do poziomu, która według naszego dotychczasowego doświadczenia jest optymalna dla naszych roślin. To, że pożywki będzie więcej, nie zaszkodzi roślinie, bo cały koszyczek będzie znajdował się wyżej. Dlatego też granulat będzie ładnie przesychał, a w powietrzu będzie utrzymywała się wilgoć, która jest niezbędna dla prawidłowego rozwoju korzeni.
Jeszcze jest kwestia grubości granulatu. Nie może być drobniutki, bo słabo przesycha i również trzyma w uwięzi korzenie, brakuje przepływu powietrza między granulkami. Dlatego lepszy jest grubszy. On też spowoduje, że korzenie będą miały upragnione powietrze.
Jakie są Wasze doświadczenia w tej materii? Macie może inne pomysły?
A może w którymś miejscu się mylę? Chętnie wysłucham/przeczytam Wasze opinie.
Zapraszam do dyskusji :-)
