Asparagus densiflorus"meyeri"
Razem przyszliśmy 5 lat temu, choć każde osobno. Przez ten czas poznaliśmy się, lepiej, gorzej. Ciągle przy otwartych drzwiach, 8 godzin dziennie, 5 dni w tygodniu, 365 dni w roku. Człowiek obcuje więcej niż z własnym mężem w domu.
Aż tu nagle, choć nie tak nagle, awans, fajnie, taka jest kolej rzeczy. Ostatnio ludzki się zrobił, to chyba przez roczny wyjazd zagraniczny. Szef od aloe vera z Fuerteventura. Szef służbista, szef bardzo wymagający, szef dążący do doskonałości i tego samego wymagający od pracowników. Mówi się "szanuj szefa swego, bo możesz mieć gorszego". I ja go szanowałam - za perfekcjonizm i fachowość.
Lary - tak na niego mówili, choć on o tym nie wie.
Kto będzie przynosił w karnawale faworki swojej roboty? Kto uszczelni drzwi, gdy będą trzaskały przy wejściu? Kto będzie biegał podekscytowany, czasami jak dziecko, po pokoju?
Powodzenia Szefie!
okazja wyjątkowa, ale ja chyba bym nie oddała;)Życzę Ci nowego dobrego, cokolwiek to oznacza, szefa:)
OdpowiedzUsuńIva, szefów mam dwóch. Jeden dostał na dzień dobry metrowe pachypodium lameri, to drugiemu też chcę coś sprezentować, choćby na do widzenia. A asparagusa zawsze mogę kupić i hodować od początku :-)
OdpowiedzUsuńTo kup jemu nowego;)))
OdpowiedzUsuńNie, nie, to nie byłoby już to ;-)
OdpowiedzUsuńAsparadus cudowny i chyba nie oddałabym najlepszemu nawet szefowi,taka jestem
OdpowiedzUsuńpazerna na roślinki - chyba,że jakiejś nie lubiłabym.
Szefowi bukiecik stokrotek,albo kwiaty na obrazku,albo jakoś tak.
Ten asparagus był niepowtarzalny.
No wiem, ale jak się ma coś tak długo, to z czasem trochę się nudzi ;-) Oczywiście, żartuję. A tak poważnie, to jemu należał się awans, asparagusowi rzecz jasna. I choć minęło trochę czasu od oddania, to wcale tego nie żałuję. To znak, że dobrze zrobiłam.
OdpowiedzUsuńMoże i tak.
OdpowiedzUsuńJa się z nim spotkałam po raz pierwszy,może dziwne,ale nie u nas tylko w Australii.
Rósł sobie przed domem u mojej rodziny i chcieli go "wyplewić".Oczywiście,nie pozwoliłam,rośnie do dziś i nawet został mu dokupiony brat lub siostra ??? - są teraz dwa.
Myślę,że to ten - teraz rozglądać się będę u nas za takim,aby zakupić dla siebie,do domu.
Będąc tam,myślałam,że on jest tylko taki egzotyczny,poza tym wydawał mi się asparagusowaty,ale nie byłam jego pewna.Dzięki tobie iwem - dziękuję .
Kociara - widywałam go niejednokrotnie w hipermarketach, typu Obi. Tylko nie tak łatwo się zorientować, że to jest właśnie ta odmiana, bo rośliny są małe i mają rzadkie igły. Poluję na takiego malucha, żeby znowu hodować do takiego okazu, jak ten obecnie.
OdpowiedzUsuńCo do Australii - wow, zazdroszczę Ci. Szkoda, że stamtąd nie wolno wywozić roślin, tylko nasiona. Bo tak, rodzina mogłaby wysłać Ci sadzonkę. Ściągałam stamtąd nasiona clivii, szły równo miesiąc!
To i tak niewiele.
OdpowiedzUsuńPewnie rozpoznałabym go macając jego listeczki.
Muszę zapolować koniecznie na niego .
Pochwalę się , już go mam . Kupiłam nie tak dawno na wystawie ogrodniczej . Było ich sporo , różne wielkości . Wybrałam roślinkę 20 cm wysokości , piękną , zieloną , zielonością niepowtarzalną , właściwą tylko jemu. Zapłaciłam niewiele bo 10 zł , więc prawie za darmo . Wcześniej zamówiłam nasionka na Allegro ale przysłano mi co innego oraz namiary na sadzonki . Zanim jednak przyszły nasionka była wystawa . Terazv jest mój i na razie miewa się nieźle . Mam nadzieję , że będzie mi rósł pięknie i zdrowo .
OdpowiedzUsuń